وردنجان

وردنجان وردنگون
کشور	ایران
استان	چهارمحال و بختیاری
شهرستان	بن
نام(های) دیگر	ندارد
نام(های) قدیمی	ورتنگان، وردنگان
سال شهرشدن	۱۳۸۹
مردم
جمعیت	۴۳۲۴ نفر
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا	۲۱۵۰
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه	۱۲
وردنجان روی نقشه ایران ۳۲.۵۰° شمالی ۵۰.۷۸° شرقیمختصات: ۳۲.۵۰° شمالی ۵۰.۷۸° شرقی

وردنجان یکی از شهرهای شهرستان بن دراستان چهارمحال و بختیاری است. این شهر بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰ دارای جمعیتی در حدود ۴۳۲۴ نفر بوده‌است.^[۱][۲]

 

 

موقعیت جغرافیایی

موقعیت مکانی

وردنجان در طول ۵۰ درجه و۴۶ دقیقه، عرض جغرافیایی ۳۲ درجه و۲۸ دقیقه، ارتفاع ۲۱۵۰ متر از سطح دریا قرار گرفته است. فاصله وردنجان تا شهرکرد حدود ۱۷ کیلومتر است {با الحاق چالش تر، اشگفتک و مهدیه (زانیان) به شهرکرد فاصله وردنجان تا شهرکرد به ۱۲ کیلومتر کاهش یافته است} و بین دو شهر بن و نافچ جای دارد.

موقعیت در تقسیمات کشوری

این شهر از توابع شهرستان بن بوده و در قالب دهستان وردنجان روستاهای تومانک و بارده از توابع آن محسوب می‌شوند. شهرداری این شهر در تاریخ۲۴/۱/۱۳۹۱افتتاح شد و آقای ذوالفقار یوسفی به عنوان اولین شهردار این شهر انتخاب گردید.

مکانهای تفریحی و گردشگری و میراث فرهنگی

چهل دختران نام محل تفریحی است که همواره با چشمه‌ای زلال گردشگرانی را به خود جلب می‌کند. مسجد جامع وردنجان که در بافت قدیمی و هسته مرکزی شهر قرار دارد قدمتی نزدیک به ۲۰۰ سال و مربوط به دوره قاجاریه است؛ و در سال ۱۳۹۰ مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت._^[۳]

جمعیت و ترکیب آن

در سال ۱۳۴۵، وردنجان جمعیتی بالغ بر ۱۷۰۲ نفر داشت در همین سال این شهر دارای ۲۳۱ خانوار بوده است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۵۵ جمعیت این شهر ۲۳۸۲ نفر و دارای ۴۴۸ خانوار بود. بر اساس سرشماری سال ۱۳۶۵، جمعیت وردنجان ۳۷۷۹ نفر و ۶۳۲ خانوار داشت. بر اساس سرشماری سال ۱۳۷۵، جمعیت وردنجان ۴۲۹۵ نفر و ۸۲۴ خانوار داشت. در سال ۱۳۸۴، جمعیت وردنجان ۴۷۳۱ نفر و ۱۰۰۹ خانوار داشت.^[۴]

زبان، گویش و لهجه مردم

گویش مردم این شهر بسیار شیرین است. مردم وردنجان به زبان فارسی صحبت می‌کنند اما به سبب قرار گرفتن در موقعیتی بین چند شهر و روستای ترک زبان برخی از مردم شهر قادر به صحبت به زبان ترکی نیز می‌باشند. در زبان مردم وردنجان حتی کلماتی از زبانهای دیگر نیز وارد شده است که از آنجمله می‌توان به کلمه «کفه» از زبان انگلیسی_Cough که به معنی «سرفه» می‌باشد. یا به کار بردن واژه ترکی استانبولی «دیک» به معنای ایستاده و یا سرپا اشاره نمود که در وردنجان نیز به همین معنی بکار می‌رود، همچنین کلمه پیسین به معنی بعد از ظهر و عصر می‌باشد. مردم وردنجان با تغییر بعضی «واج‌ها» و صداهای حروف دارای لهجه خاصی هستند که آنها را از دیگران کاملاً متمایز می‌سازد به عنوان مثال در تلفظ «واو» از کلمه «کوچه» آنرا اشمام کرده و چیزی مابین «او» و «ی» تلفظ می‌کنند. در تلفظ وردنجانی «بود» «بید» تلفظ می‌شود؛ و در تلفظ افعال مضارع منفی بجای «نمی ..». از «نم..». استفاده می‌کنند به عنوان نمونه «نمی‌روم» را «نم رم(nam ram)» تلفظ می‌کنند. کشیدن آخر جملات از ویژگیهای دیگر لهجه مردم وردنجان است. مردم این شهر به آخر بعضی کلمات (اس) نیز اضافه می‌کنند به عنوان مثال می‌گویند (خیارس) که منظور (خیاره) می‌باشد.

وجه تسمیه

در مورد وجه تسمیه وردنجان نقل‌های مختلفی شده است؛ از سویی برخی بر این عقیده‌اند که وردنجان در گذشته‌های دور ورتنگان خوانده می‌شده است به سبب قرار گیری در میان چند تنگه که البته حالا دیگر اثری از آن تنگه‌ها موجود نیست؛ برخی دیگر آن را وردیقان خوانده‌اند؛ وردیقان ترکیبی از دو کلمه ترکی «ورد» به معنای دادن و «قان» به معنی خون است که به صورت ترکیبی خون‌بها معنی می‌شود و گفته‌اند وردجان کنونی به جای خونبهای کشته‌های آنان در درگیری‌های محلی به ساکنان این محل داده شده‌اند. بعضی می‌گویند در اصل ورتنگان یعنی مجاور تنگ بوده است که در این صورت از سه جز «ور» به معنی کنار و پهلو و «تنگ» به معنی فاصله بین دو کوه و دو بلندی و «آن» علامت جایگاه و مکان است. در مرآت البلدان این شهر وردیجان گفته شده است که در این صورت «ورد» به معنی گل و «ی» به معنی نسبت و «جان» علامت جمع می‌تواند باشد و علامت جایگاه و مکان هم می‌تواند باشد.

موقعیت فرهنگی

اهتمام به تحصیل علوم دینی

این شهر یکی از شهرهایی است که به نسبت جمعیت، روحانیون و طلاب علوم دینی زیادی را در خود جای داده است و گفته می‌شود بالغ بر ۲۰۰ نفر روحانی دارد. تا کنون آمار دقیقی از تعداد طلاب و روحانیون این شهر ارایه نشده است. اکثر پیران این شهر قران را به خوبی می‌خواندند. از قدیم مکتب خانه در این محل که هنوز روستایی بیش نبود برپا بود. مکتب خانه‌ها که عموماً قاریان قران فعلی و در گذشته از آن جا پاگرفته‌اند توسط روحانیان مکتبی سرشناس همچون ملانظر علی ثرائی و فرزندانش (شیخ هیبت الله و شیخ کرامت الله) اداره می‌شد. این روحانیان که به ملا مکتبی مشهور بوده‌اند نقش به سزایی در فرهنگ و آداب و رسوم دینی شهر داشته‌اند و از روش خاصی برای آموزش قران استفاده می‌کردند که منحصر به فرد بوده. این سبک در حال منسوخ شدن است. روش‌های نوین قران آموزی جایش را در بین مردم باز کرده است. اکنون قاریانی کشوری و حافظان فراوانی در این دیار وجود دارند. علی اسماعیلی یکی از قاریان معروف شهر است که بارها و بارها با تلاوت زیبای خود مقامات اولی را در مسابقات کشور و بین‌المللی به دست آورده است. به نمونه‌ای از نحوهٔ تدریس قران به سبک قدیمی در زیر اشاره می‌شود: برای خواندن کلمهٔ الحمد لله چنین می‌گفتند: == الف و لام زبر «ال» ح و میم زبر «حم» الحم. دال پیش دو = الحمد. لام، زیر ل. لام، الف «لا» للا. ه، زیر ه لله. ==و به همین شکل به آموزش روخوانی قران می‌پرداختند. در مکتب خانه‌ها از سنین کودکی تا جوانان بالای ۲۰ سال حضور داشتند. ملا کرامت الله ثرائی آخرین بازماندهٔ ملا مکتبی‌ها از خاندان ملا نظر بود که بنابر آنچه در سنگ نوشته قبرش دیده می‌شود در سال ۱۳۶۶ ه ش مرحوم شده است. از دیگر بزرگان این شهر می‌توان به مرحوم عبدالرحیم جعفری اشاره کرد که عمری را در راه ترویج معارف اسلام سپری نمود. مرقد او در بین بقیه درگذشتگان از تفاوت ممتازی برخوردار است. آموزش و حفظ قران در بین خانواده‌های این شهر رونق فراوان دارد در استان چهارمحال و بختیاری این شهر به سه خصیصه ممتاز است. تعداد شهدا تعداد روحانیون و قرانی بودن فرهنگ خانواده‌ها.^[۵] شیخ محمد حسین ثرایی فرزند مرحوم هیبت اله از جمله کسانی است که خط و هنر را از اجداد خود به ارث برده است او با اهتمامی که دارد قرانی را به زیباترین خط در مقیاس یک در ۷۲ متر به نگارش در آورده است.

فعالیت‌های اقتصادی

تا گذشته نه چندان دور تنها فعالیت اقتصادی مردم کشاورزی و به صورت محدود دامپروری بوده است. پس از انقلاب در این شهر به نواحی صنعتی نیز توجه خاص شده است. در ناحیه صنعتی "امام خمینی " وردنجان در حال حاضر چندین واحد تولیدی از جمله ۲ واحد تولید قارچ، واحد تولید پروفیل آلومنیوم، تولید نمک، چند واحد تولید مزاییک و بلوکهای ساختمانی، یک واحد جوشکاری، یک واحد شستشوی فرش و... فعالیت می‌کنند در خارج از ناحیه صنعتی نیز سه واحد گاوداری، دو واحد پرورش مرغ، یک واحد تولید بلوکهای ساختمانی، و همچنین دو واحد تولید شن و ماسهوجود دارد که یکی از آنها فعال است. بر اساس «اطلاعات اندیسهای ایران» وردنجان یک اندیس مصالح ساختمانی است که مادهٔ معدنی موجود در آن، مرمریت است.^[۶]

فعالیت‌های ورزشی

اهالی وردنجان در زمینه‌های ورزشی نیز دارای افتخارات استانی، ملی و جهانی هستند: عضویت خانم طیبه جعفری در تیم ملی والیبال نشسته ایران، منتهی به کسب نشان نقره بازی‌های پارالمپیک آسیایی اینچئون ۲۰۱۴، و مدال برنز ۲۰۱۰ گوانجو این بازیها، از آنجمله است.^[۷]

منابع

• سایت وردنجان، ساختار فایل. شهرکرد: نشر، ۱۳۷۰.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: